Powiązane artykuły
„Gdy nadszedł ósmy dzień i należało obrzezać dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie [Matki].” (Łk 2,21)
Wśród noworocznych uroczystości – toastów, postanowień i zabaw – Kościół Katolicki wspomina głęboką teologicznie, a często pomijaną uroczystość: Obrzezanie Naszego Pana Jezusa Chrystusa. Obchodzone 1 stycznia, to misterium nie tylko wypełnia Prawo Mojżeszowe, ale także oznacza pierwsze przelanie Krwi Chrystusa, zapowiadając Jego odkupieńczą ofiarę na Golgocie.
W świecie, gdzie sacrum jest wypierane przez świeckość, odkrywanie znaczenia tego święta to akt duchowego oporu. Dlaczego jest tak ważne? Czego nas dziś uczy? Poznajmy jego biblijne korzenie, rozwój liturgiczny i współczesne znaczenie dla katolików XXI wieku.
I. Podstawy Biblijne: Posłuszeństwo Chrystusa Prawu
1. Przykazanie obrzezania w Starym Przymierzu
Obrzezanie było znakiem Przymierza między Bogiem a Abrahamem (Rdz 17,10-14). Każdy chłopiec żydowski miał być obrzezany ósmego dnia jako znak przynależności do Narodu Wybranego. Niepodporządkowanie się groziło wykluczeniem ze wspólnoty (Wj 12,48).
2. Jezus – „Syn Prawa” – poddaje się
Choć Chrystus jest Bogiem, uniża się poddając wymogom Prawa. Św. Paweł wyraża to jasno:
„Gdy (…) nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo.” (Ga 4,4-5)
Ten akt posłuszeństwa ma podwójne znaczenie:
- Wypełnienie Starego Przymierza: Jezus nie znosi Prawa, ale je dopełnia (Mt 5,17)
- Pierwsze przelanie Krwi: Jego odkupieńcza Krew zaczyna płynąć, zapowiadając Krew Krzyża
3. Nadanie imienia „Jezus”
Podczas obrzezania Dziecię otrzymuje imię zapowiedziane przez anioła: Jezus (Jeszua) – „Bóg zbawia„. To nie przypadek – to Jego misja. Jak uczy św. Piotr:
„Nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni.” (Dz 4,12)
II. Historia liturgiczna: Dlaczego 1 stycznia?
1. Święto w Kościele pierwotnym
Od pierwszych wieków Kościół czcił Obrzezanie Pańskie. Ojcowie Kościoła jak św. Augustyn i św. Leon Wielki podkreślali jego znaczenie jako dowód prawdziwego człowieczeństwa Chrystusa (przeciw herezjom doketycznym).
2. Oktawa Narodzenia
1 stycznia to dokładnie ósmy dzień po Bożym Narodzeniu (25 grudnia). W tradycyjnym rycie rzymskim święto zamyka Oktawę Narodzenia – czas przedłużonej radości.
3. Przemiany i ponowne odkrycia
Po Soborze święto przemianowano na „Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi”, choć czytania nadal nawiązują do obrzezania. W rycie tradycyjnym pozostaje jednak Święto Obrzezania z silnym akcentem chrystologicznym.
III. Znaczenie teologiczne: Krew, Przymierze, Nowe Życie
1. Krew Nowego Przymierza
Obrzezanie zapowiada Chrzest (Kol 2,11-12), gdzie chrześcijanie doznają „obrzezania serca”. Jak Chrystus przelał Krew przy obrzezaniu, tak uczyni na Krzyżu, pieczętując Nowe i Wieczne Przymierze.
2. Pokora Boga
Wszechmocny Bóg poddaje się bolesnemu rytuałowi. Cóż za kontrast ze współczesnym światem odrzucającym ofiarę! Chrystus uczy, że posłuszeństwo i pokora to droga do chwały.
3. Prawdziwe „obrzezanie serca”
Stary Testament mówił już o obrzezaniu nie ciała, ale serca (Pwt 10,16). Św. Paweł rozwija:
„Prawdziwym Żydem jest ten, kto jest nim wewnątrz, a prawdziwym obrzezaniem jest obrzezanie serca, duchowe, a nie według litery.” (Rz 2,29)
To wyzwanie dla nas: Czy „obrzezaliśmy” serca, odcinając grzech i egoizm?
IV. Współczesne znaczenie: Czego nas uczy dziś?
1. Przeciw świeckości Nowego Roku
Gdy świat bawi się płytko, Kościół wzywa by rozpocząć rok aktem poświęcenia, pamiętając że „bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia grzechów” (Hbr 9,22).
2. Potęga Świętego Imienia
W epoce, gdy imię Boga (nawet „Jezus”) jest banalizowane, święto przypomina o mocy Imienia, które należy wzywać z czcią.
3. Posłuszeństwo drogą do świętości
Chrystus był posłuszny od dzieciństwa. W kulturze buntu i subiektywizmu Jego przykład wzywa nas do poddania się Prawu Bożemu i Kościołowi.
Zakończenie: Tajemnica do rozważania w Nowym Roku
Obrzezanie Pańskie to nie relikt przeszłości, ale światło na nasze czasy. Przypomina, że:
- Chrystus to prawdziwy Bóg i Człowiek
- Zbawienie płynie z Jego Krwi
- Rok należy zaczynać pod Jego Świętym Imieniem
Tego 1 stycznia – poza toastami i fajerwerkami – ofiarujmy Jezusowi „obrzezane” serca: wolne od grzechu, gotowe iść za Nim wiernie.
„Panie Jezu, przelawszy pierwszą Krew przy obrzezaniu, rozpocząłeś drogę naszego odkupienia. Obrzeż nasze serca, byśmy wolni od zła, służyli Ci z miłością i wiernością. Amen.”
Artykuł Cię poruszył? Podziel się nim, byśmy razem odkrywali korzenie wiary!
🔹 Polecane lektury:
- „Dziecięctwo Jezusa” Benedykta XVI
- „Rok Liturgiczny” Dom Prospera Guérangera
- „Obrzezanie i Chrzest w teologii św. Pawła”
📌 Obserwuj nas po więcej tradycyjnych treści katolickich!
