Powiązane artykuły
Kiedy otwieramy protestancką Biblię i porównujemy ją z katolicką, zauważamy fundamentalną różnicę: brakuje w niej ksiąg. Nie jest to drobny szczegół, ale kluczowe pominięcie, które wpływa na zrozumienie chrześcijańskiej wiary.
Co to oznacza? Dlaczego te księgi zostały usunięte? Jak to wpływa na teologię protestancką? I przede wszystkim: dlaczego jest to tak ważne dla naszego życia duchowego dzisiaj?
W tym artykule dogłębnie przeanalizujemy ten temat, obalimy kilka mitów i wyjaśnimy, dlaczego katolicka Biblia jest pełną i autentyczną wersją Słowa Bożego.
Jakie księgi zostały usunięte z protestanckiej Biblii?
Katolicka Biblia zawiera 73 księgi, podczas gdy protestancka ma tylko 66. Różnica ta wynika z faktu, że reformatorzy w XVI wieku usunęli siedem ksiąg ze Starego Testamentu, a także fragmenty innych ksiąg. Oto księgi, które zostały wyeliminowane:
- Tobiasza
- Judyty
- Mądrości
- Syracha (Eklezjastyk)
- Barucha
- 1 Machabejska
- 2 Machabejska
Ponadto usunięto fragmenty Księgi Daniela i Księgi Estery.
Te księgi, znane jako deuterokanoniczne, zawsze były uznawane za Pismo Święte przez Kościół i znajdowały się w Septuagincie, greckim tłumaczeniu Starego Testamentu, którego używali apostołowie i sam Jezus.
Dlaczego protestanci usunęli te księgi?
Marcin Luter i inni reformatorzy odrzucili te księgi, ponieważ zawierały nauki sprzeczne z ich teologią. Nie była to decyzja oparta na historii czy tradycji apostolskiej, ale na ich własnej interpretacji.
Przeanalizujmy kilka przykładów tego, czego nauczają te księgi i dlaczego stanowią wyzwanie dla teologii protestanckiej:
1. Modlitwa za zmarłych i czyściec
W 2 Machabejskiej 12,45-46 jasno wspomniano o praktyce modlitwy za zmarłych:
„Gdyby bowiem nie spodziewał się, że polegli zmartwychwstaną, byłoby to zbędne i nierozsądne modlić się za zmarłych. Lecz jeśli miał na uwadze wspaniałą nagrodę dla tych, którzy zasnęli w pobożności – była to myśl święta i pobożna. Dlatego sprawił, że złożono ofiarę przebłagalną za zmarłych, aby zostali uwolnieni od grzechu.”
Ten fragment potwierdza naukę o czyśćcu, którą protestantyzm odrzuca. Gdyby protestanci przyjęli 2 Machabejską, musieliby także zaakceptować modlitwę za zmarłych i proces oczyszczenia po śmierci, co jest sprzeczne z ich doktryną sola fide (zbawienia tylko przez wiarę).
2. Znaczenie dobrych uczynków
Protestancka teologia głosi, że zbawienie dokonuje się wyłącznie przez wiarę (sola fide). Jednak księgi deuterokanoniczne podkreślają znaczenie uczynków wraz z wiarą.
Na przykład w Syracha 15,16-17 czytamy:
„Jeśli zechcesz, zachowasz przykazania, a dochowanie wierności zależy od Twojej woli. Położył przed tobą ogień i wodę, po co chcesz, wyciągniesz rękę.”
Ten fragment potwierdza katolicką naukę, że mamy wolną wolę i że nasze wybory mają znaczenie dla naszego zbawienia. Luter, który nauczał o całkowitym zepsuciu człowieka, odrzucił tę ideę i wolał wykluczyć te księgi z Biblii.
3. Wstawiennictwo świętych
Księga Barucha mówi o tym, że sprawiedliwi mogą wstawiać się za ludzi:
„Wszechmocny Panie, Boże Izraela, wysłuchaj modlitwy zmarłych Izraela i ich synów grzeszników.” (Barucha 3,4)
To pojęcie wstawiennictwa jest centralne w katolickiej teologii, ponieważ wyjaśnia wspólnotę świętych i rolę Maryi oraz świętych jako orędowników za nami. Protestantyzm odrzuca jednak tę wiarę, a usunięcie tych ksiąg ułatwia ignorowanie tej prawdy.
4. Cześć dla obrazów sakralnych
Wielu protestantów twierdzi, że Biblia zakazuje używania obrazów, ale w Mądrości 14,7 znajdujemy wymowny fragment:
„Błogosławione jest drzewo, przez które dokonuje się sprawiedliwość.”
Fragment ten odnosi się do świętych przedmiotów używanych w kulcie Bożym i uzasadnia stosowanie obrazów i figur do celów religijnych.
Kto zdecydował, które księgi powinny znaleźć się w Biblii?
Warto pamiętać, że Biblia nie spadła z nieba gotowa i oprawiona w 73 księgi. To Kościół pierwotny, pod natchnieniem Ducha Świętego, ustalił kanon biblijny na soborach w Rzymie (382), Hipponie (393) i Kartaginie (397).
Święty Augustyn, wielki obrońca ksiąg deuterokanonicznych, podkreślał ich boskie natchnienie. Jednak Luter samowolnie postanowił je usunąć, aby dostosować Biblię do swojej teologii.
Protestanci twierdzą, że kanon żydowski, ustalony w I wieku po Chrystusie na Synodzie w Jamni, nie zawierał tych ksiąg. Jednak apostołowie i pierwsi chrześcijanie korzystali z Septuaginty, która je zawierała.
Innymi słowy, protestanci podążają za kanonem ustalonym po Chrystusie, podczas gdy katolicy trzymają się kanonu używanego przez apostołów i pierwszych chrześcijan.
Dlaczego to jest ważne dzisiaj?
Niektórzy mogą pomyśleć: „Czy naprawdę ma znaczenie, które księgi są w Biblii, jeśli wierzę w Jezusa?”
Odpowiedź brzmi zdecydowanie tak.
- Jeśli brakuje części Biblii, brakuje części prawdy.
- Doktryny protestanckie są niepełne, ponieważ opierają się na niepełnej Biblii.
- Usunięte nauki wpływają na nasze zrozumienie wiary, zbawienia i życia chrześcijańskiego.
Przyjęcie katolickiej Biblii oznacza przyjęcie pełni Objawienia Bożego. Nie możemy budować naszej wiary na okrojonej wersji Słowa Bożego.
Podsumowanie: Pełnia Wiary
Biblia jest Słowem Bożym, ale protestancka Biblia nie jest kompletna. Usunięcie ksiąg deuterokanonicznych nie było decyzją inspirowaną przez Boga, ale ludzkim wyborem, który miał uzasadnić doktryny sprzeczne z nauczaniem apostolskim.
Jeśli chcemy żyć w pełni chrześcijańskiej wiary, musimy przyjąć Biblię w całości, tak jak przekazał nam ją Kościół od początku.
Niech ta wiedza pomoże nam zbliżyć się do Boga i żyć głębszą i autentyczną wiarą.
