Powiązane artykuły
Wstęp
Wielka Środa to dzień głębokiej refleksji w Wielkim Tygodniu, naznaczony dwoma przeciwnymi postawami wobec grzechu: beznadziejnym milczeniem Judasza i odkupieńczymi łzami Piotra. Obaj uczniowie zawiedli Jezusa, ale ich reakcje poprowadziły ich zupełnie różnymi drogami. Gdy Judasz pogrążył się w rozpaczy, Piotr przez swoje łzy odnalazł drogę powrotną do miłości Chrystusa. Ten kontrast zachęca nas do zbadania własnego serca: Jak reagujemy, gdy zawodzimy Boga?
1. Tragedia Judasza: Kiedy grzech prowadzi do przepaści
Judasz Iskariota, jeden z Dwunastu, zdradził Jezusa za trzydzieści srebrników (Mt 26,14-16). Szokujące jest nie tylko jego działanie, ale reakcja po fakcie:
- Przyznał się do grzechu, ale nie potrafił przyjąć miłosierdzia („Zgrzeszyłem, wydając krew niewinną” – Mt 27,4)
- Wybrał samobójstwo zamiast przebaczenia, ukazując rozpacz bez nadziei
- Nie szukał Jezusa, mimo że żył z Nim przez lata
Judasz reprezentuje tych, którzy mimo świadomości grzechu nie wierzą, że Bóg może im przebaczyć. Jego tragedią nie była sama zdrada, ale zamknięcie się na odkupienie.
2. Słabość Piotra: Zaparcie się i skrucha
Piotr, najbardziej gorliwy uczeń, także zawiódł: trzykrotnie zaparł się Jezusa (Mt 26,69-75). Jednak jego historia na tym się nie skończyła:
- „Wspomniał na słowa Jezusa” (Mt 26,75) i to doprowadziło go do skruchy
- Gorzko zapłakał, okazując ból, który nie był rozpaczą, ale pokorą
- Później Jezus potwierdził jego miłość („Paś owce moje” – J 21,15-17)
Piotr nie ukrywał się przed winą, ale stanął przed nią z łzami, które doprowadziły go do głębszego nawrócenia.
3. Dlaczego Judasz nie okazał skruchy jak Piotr?
Kluczowa różnica tkwi w zaufaniu do Bożego miłosierdzia:
- Judasz uznał swój grzech za większy niż Boże przebaczenie
- Piotr, mimo słabości, uwierzył, że Jezus może go odnowić
- Jeden wybrał śmierć, drugi – życie
4. Lekcje dla nas dzisiaj
Wielka Środa wzywa nas do przemyślenia naszych reakcji na własne upadki:
✔ Unikać rozpaczy: Żaden grzech nie przewyższa Bożego miłosierdzia („Gdzie zaś wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska” – Rz 5,20)
✔ Uczyć się od łez Piotra: Prawdziwa skrucha nie paraliżuje, ale przywraca Chrystusowi
✔ Pokornie się spowiadać: Sakrament pojednania jest antidotum na rozpacz
Zakończenie
W tę Wielką Środę Kościół zachęca nas, by przyjrzeć się Judaszowi, by nie powtórzyć jego błędu i patrzeć na Piotra, by naśladować jego wiarę. Bóg nie gardzi skruszonym sercem (Ps 51,19). Czy przyjmiemy Jego przebaczenie, czy pozostaniemy zamknięci w swoim bólu? Ten wybór rozdziela zatracenie od świętości.
Modlitwa końcowa
„Panie, w tę Wielką Środę pomóż mi nie rozpaczać jak Judasz, ale płakać nad moimi grzechami z nadzieją jak Piotr. Spraw, bym nigdy nie wątpił w Twoje miłosierdzie, większe niż wszystkie moje upadki. Amen.”
